Şimdi yine ne yazdı diyeceksiniz. Ama aziz okuyucularım. Kavramların içi o kadar boşaldıki. Başka nasıl ifade şekli bulamadım. Şimdi geçtiğimiz günlerde "ıslam oyunları" adı altında bir temaşa oldu. Konya'da gerçekleşti. Türkiye'nin ev sahipliğinde İslam ülkelerinden gençler çeşitli kategorilerde yarışmalar yaptı. Yazarken ve okurken çok güzel bir etkinlik olarak anlaşılıyor. Ama malesef böyle olmadı.  İslam deyince ilk akla gelmesi gereken "Ahlâk ve maneviuattır" . Olimpiyat oyunlarının başına İSLAM  yazarak o oyunları İSLAMLAŞTIRAMAZSINIZ. O zaman OYUN oynamış olursunuz. İslâmî tesettürde olmayan bi hanımefendi sporcunun başına eşarp örtmesi tesettür de-gil-dir. Ve bu islam olmaz.Bir söylem veya eylem başına bir kelime yazarak değişmez. Ancak uzun vadeli deruna tesir edecek hamleler ve eğitimle bir neslin ihyası olabilir. Bunun oncelenmesi  de ancak "AHLÂK " bayrağını en on sıraya almakla olur. Her alanda ahlak. Ticaret, siyaset, aile, komşuluk, miras, toplun içindeki duruş, aklımıza ne gelirse. Her alanda. İşe o zaman ahlâklarmış ve İslamileşmiş oluruz. 

Değil de bir kelime veya cümlenin başına İSLAMİ sözcüğünü ekleyerek bu iş olmaz. Olmadığını da hep beraber gördük.

İslami otel, islâmî banka, islâmî restaurant islami düğün, islâmî giyim,islâmî eğitim, islâmî tatil derken islamı  İSLAM gibi yaşamadık. Ve içini boşalttık . En büyük darbe budur aslında. Hiç bir ŞER odağın başaramadığını biz müslümanlar kendi inanç temellerimizin içini boşaltarak yaptık. Ve herşey bir kelimeden ibaret zannettik. Rahmetli Erbakan Hocamızın bir sözü kulaklarımızda tekrar çınladı. "Biz bu kuşun canlısını istiyoruz." Biz İSLAMIN yaşanmışını istiyoruz. 

Azîz dostlar. Eģer şuurlu olmazsak feraset ekranı kapanır. Hakkı batıl,  batılı Hakk görmeye başlarız. İşte asıl hüsran o zaman başlar. 

Rabbim akıbetimizi hayretlesin.